blog 12: De keuze voor ‘good practice’ (#mij niet gezien)

Als wij mannen stoppen met onszelf instrumenteel in te zetten, ons lichaam als een machine te gebruiken, dan kunnen we ‘bevriend raken’ met ons lichaam. Als we onze preoccupaties los kunnen laten, niet verdringen (of wegdrinken) maar vanuit een stille aanwezigheid waarnemen, dan kan ons lichaam ‘weer aan onszelf teruggegeven worden’. Dan kunnen we ook de ander zien, en ontmoeten. Dat kan de intimiteit in relaties terugbrengen. Overgave is hier een sleutelwoord: alle dwangmatige controle loslaten en waar nodig onmacht erkennen. 

De priester Henri Nouwen schrijft en spreekt openhartig over wat het werk met Adam (een gehandicapte jongen) hem doet. Hij zegt dan: als je Adam verzorgt, voedt, aankleedt, wast, dan moet je omgaan met je eigen gevoelens van woede, machteloosheid, lust. Deze eerlijkheid en authenticiteit raken mij. Als je oprecht je eigen gevoelens onder ogen ziet (bv lust) en je neemt ze ‘in eigen beheer’, dan zal er geen misbruik voorkomen.

Dit is een voorbeeld van ‘good practice’. Zo moet het dus.

 Bij (sexueel) geweld en misbruik gaat het altijd om keuzes in een context. En om machtsverschillen. Maar je bent er zelf bij. Vergeet dat nooit.

Mijn tweede voorbeeld maakt dat op speelse wijze duidelijk. De sorteerhoed in de boeken van Harry Potter. Deze hoed maakt Harry duidelijk dat hij het in zich heeft om voor Zwadderich te kiezen. Hij kán dat doen. Maar hij hoeft dat niet te doen. Jij/ik ook niet.

We kunnen kiezen voor Griffoendor.