Mannenemancipatie is mensenemancipatie
Wie zich de vraag stelt wat mannen kunnen doen om de economische zelfstandigheid van vrouwen te bevorderen, kijkt met een heel beperkte bril. Lees meer
Beat the Macho
Beat the Macho, door Arne van Huis
Donderdag 19 november rijden Jens, Jin-Wen en ik rond halfelf de parkeergarage onder het kantoor van Rutgers binnen. Beladen met banners, welkomstpakketten en flipovervellen tijgen wij naar de lift. Wat komt er een boel kijken bij de organisatie van een ronde tafel bijeenkomst ter afsluiting van het programma Beat the Macho van Rutgers. Beat the Macho is een project om jongens na te laten denken over situaties waarin ze, door bijvoorbeeld groepsdruk, iets doen wat ze eigenlijk liever niet zouden doen.
Als floormanager van de dag ben ik het manusje van alles: de catering, de logistiek, de voortgang, de inrichting van de zaal, het klaarmaken van de ontvangsttafel en ga zo maar door. Maar gelukkig is daar Jin-Wen, rots in de branding en multi-tasker: roadie, gastvrouw, fotograaf, onderzoeker en wat verder ad hoc nodig is.
Ruim voor aanvang zijn we klaar met de voorbereidingen en eten we een broodje van de aanwezige lunch. Om halfeen is er nog niemand, om kwart voor een komen de eerste deelnemers binnen druppelen. Jin-Wen en ik worden zenuwachtig. Gaat er nog iemand komen? Om vijf voor één wordt het plotsklaps heel druk en dan moet het programma eigenlijk meteen beginnen. Notitie: draaiboek aanpassen! Zeg op uitnodiging aanvang 13:00 uur, maar begin in draaiboek om 13:15 uur! Scheelt een hoop stress. Tot halftwee blijf ik zitten om de laatste gasten de weg te wijzen. We tikken af op 35 deelnemers.
Daarna naar de zaal waar ik nog een staartje mee pik van de inleiding. De verhalen van de twee jongerenwerkers uit Dordrecht en Amsterdam maken indruk. Wat een gave mensen, wat een spannend werk. Ik begrijp dat een goed project jongens wat te bieden heeft en hen uitdaagt, het niet te makkelijk maakt maar ook concrete, haalbare doelen stelt. Leuk om te horen hoe deze professionals aan de slag gaan met het materiaal dat Rutgers hen aanreikt.
En dan weer snel naar beneden om de tafels voor het Wereld Cafe gereed te maken. We willen antwoorden krijgen op vragen omtrent het werken met jongens en mannen. Waar werken de deelnemers precies? Wat gaat er goed? Wat kan er beter? Vragen waar we zo concreet mogelijke antwoorden op zoeken. We hopen dat deze specialisten dat kunnen bieden.
We hebben gelukkig een programma met veel eigen inbreng en veel interactie. De deelnemers ogen blij om met elkaar over hun vakgebied te praten. In de pauzes gaat het gesprek gewoon door. Vele flipovervellen worden volgeschreven met tips en tricks en verbeterpunten.
Aan het eind van de dag voelen de meeste deelnemers zich moe maar voldaan. Inspiratie, nieuwe contacten en nieuwe inzichten zijn de meest gehoorde commentaren in het laatste rondje voor de afsluiting. Als hoofd ´laat het soepel lopen´ kan ik terugkijken op een uitstekende middag. Maar ergens steekt ook het gemis van de inhoud, van het deelnemen en meedenken. Volgende keer weer een andere rol, want dat kan gewoon bij Emancipator.
Fatherhood in the Nordic Welfare States – Aandachtspunten en lessen voor de mannenemancipatie in Nederland
Hans Faddegon, Secretaris van de Raad van Toezicht heeft voor Emancipator het boek Fatherhood in the Nordic Welfare States gelezen en belicht in deze blog een aantal aandachtspunten en lessen voor de mannenemancipatie in Nederland.
Het boek is een verzameling van actueel en recent onderzoek naar de stand van zaken omtrent vaderschap in 2015 in de Scandinavische landen (Noorwegen, Zweden, IJsland, Finland en Denemarken). De laatste 25 jaar hebben zich in deze landen opmerkelijke ontwikkelingen voorgedaan die te maken hebben met groei naar een situatie van meer gender-gelijkheid. Een belangrijk beleidsinterventie blijkt hierbij vaderverlof en wel met name het niet aan de moeder overdraagbare verlof, waarbij het salaris grotendeels wordt doorbetaald en dat bedoeld is om vlak na de geboorte van een kind op te nemen.
Wanneer dat verlof minimaal 6 weken duurt, blijkt het een effectieve manier te zijn om vaders duurzaam te laten delen in de zorg voor kinderen en bij het uitvoeren van huishoudelijke taken. Het leidt daarbij tot een verandering van het denken over manlijkheid.
Uit de onderzoeken komen een aantal opmerkelijke bevindingen naar voren:
- de effecten van vaderverlof nemen over de jaren geleidelijk toe en na 5-10 jaar is er een duurzame verandering opgetreden en wordt het vaderverlof voor (meer dan) 90 % opgenomen.
- hoe hoger het opleidingsniveau van met name de moeder, des te meer wordt er gebruik gemaakt van het vaderverlof en des te meer heeft het ook de beoogde effecten:
- waarborgen dat een kind zorg ontvangt van zowel de moeder als de vader
- moeders en vaders blijken beter en in sterkere mate in staat te zijn om werk en zorg te combineren
- om te bewerkstelligen dat ook de lager opgeleiden (en daardoor lager gesalarieerden) het vaderverlof kunnen opnemen, is het nodig dat het volledige loon wordt doorbetaald. Bij hoger opgeleiden is een percentage van 75-80 % van het normale loon voldoende en ook is een maximumbedrag geen beletsel, mits dat het maximum niet te laag is.
- de zorgverdeling tussen vaders en moeders blijkt zich in belangrijke mate te ontwikkelen in de eerste maanden na de geboorte van het eerste kind en zich in een vast patroon te bestendigen. Daarom is het van groot belang om vaders in staat te stellen om in een vroeg stadium een verzorgende band met het kind te laten opbouwen
Belangrijkste hinderpalen zijn de heersende opvattingen over kostwinnerschap, mannelijkheid en de houding van de werkgevers, zowel formeel als informeel. Het blijkt noodzakelijk te zijn de werkgevers te overrulen door een politieke beslissing. Vaak is er onder de bevolking een grote steun voor de maatregelen die nodig zijn om vaderverlof te realiseren.
Bekostiging kan eenvoudig geregeld worden uit de bestaande werknemersverzekeringen.
Hans Faddegon, september 2015
Mannen meer mens
Op zaterdag 26 september vond het Holland BiCon Festival plaats in Rotterdam tijdens de 
Rotterdam Pride. Namens Emancipator gaf ik, Sanne Pols, daar een workshop over mannenemancipatie in relatie tot seksuele diversiteit. Met tien mannen en vier vrouwen ging ik van start.
Ik open de bijeenkomst met een introductie van Emancipator en de link met het Holland BiCon festival, waarbij ik ook mijn persoonlijke ervaringen op het gebied van biseksualiteit en man- vrouwrollen meeneem. Enigszins beschaamd vertel ik de aanwezigen dat ik mezelf lesbisch ben gaan noemen omdat dit meer geaccepteerd wordt dan biseksueel. “Het was voor mij makkelijker om homo te zijn dan biseksueel”, beaamt iemand uit het publiek.
In een visuele presentatie licht ik de visie van Emancipator op mannenemancipatie toe. Vrouwen én mannen, wordt meer mens!
In een eerste reactie na de presentatie roept iemand: “Ik herken mij totaal niet in het verhaal van de patriarchale samenleving. Ik heb juist het gevoel dat vrouwen nu alles overnemen en mannen er niet meer tussenkomen.” Een andere deelnemer: “Jij lijkt nu precies in die val te trappen die Sanne in haar presentatie laat zien: Je voelt je als man aangevallen en daardoor ga je, je mannelijke eigenschappen versterken.” Een interessante discussie volgt.
Na het delen van meningen en ervaringen wordt getracht met stiften, post-its en een vel papier de volgende vragen te beantwoorden: Hoe kun je als professional, organisatie of beleidsmaker mannenemancipatie be
vorderen op het gebied van seksuele diversiteit? Wat is nodig? Wat kan je zelf doen? Wat kan je samen doen?
Ik neem een flink aantal vellen mee om thuis verder uit te werken.
De resultaten van deze en andere consultaties worden opgenomen in de online publicatie met praktische tips waarmee professionals, organisaties en beleidsmakers mannenemancipatie kunnen bevorderen. Deze publicatie wordt naar verwachting halverwege 2016 gepresenteerd.
Na afloop komen vier mensen naar mij toe om door te praten over de thematiek. Dan weet je dat het heeft geprikkeld. Al met al kijk ik terug op een inspirerende workshop met mooie ontmoetingen. Blijkbaar willen deze mannen ook gewoon meer mens zijn.”
Waar staat papa? Vaderschapssymposium door het Vader Kennis Centrum en de UvA
Vaderschap als thema is in opkomst en Nederland heeft op dat vlak zelfs een wereldprimeur: een bijzonder hoogleraar ´Vaderschap´, Universitair Hoofddocent Renske Keizer. Zij opende op 19 juni het symposium ´Waar staat papa?´ met een uiteenzetting van de geschiedenis van wetenschappelijk onderzoek naar vaderschap tot heden. Opvallend is de weinig revolutionaire, haast conservatieve onderzoeksagenda rond vaderschap. Bijvoorbeeld het onderzoek naar (ontbrekende) vaders waarbij in eerste instantie worden gekeken naar vaders als rolmodel voor hun zoons, als bouwer van karakter en als disciplinerende kracht. Hoe stereotype kan je het maken. Wetenschap hobbelt achter heersende maatschappelijke opvattingen aan. Gevalletje droefgeestige Sociale wetenschap. Maar de toekomst wordt beter, Renske Keizer is immers net aangesteld.
Door naar de volgende spreker. Emeritus Professor Dr. René Diekstra (psycholoog en auteur) heeft er zin in. Hij begint met de aankondiging dat zijn verhaal wordt teruggebracht van driekwartier tot een halfuur wegens het uitlopen van de vorige spreker en gaat in volle vaart van start. Zijn onderwerp, het ontbreken van een specifieke focus op jongens bij de aanpak van jeugdzorg, vindt een gewillig oor. Diekstra vertelt enthousiast over zijn eigen ervaringen in Den Haag, hij heeft het publiek stevig in zijn greep. Jammer dat hij na een krap uur oreren zijn belofte om in te korten is vergeten en daardoor geen tijd meer heeft voor vragen.
Dan volgt de zakelijke presentatie van Saskia de Hoog (Women Inc.) waarin de cijfers over mannen en zorg voor de kids van het SCP verpakt zitten. Mannen zorgen ongeveer 1/3 van de tijd voor de kinderen, vrouwen 2/3. Daarnaast werken mannen zich ook nog gek. Gemiddeld meer dan 42 uur met kinderen tussen de 0-3 jaar. Wat is er mis met mijn generatiegenoten?
Na een hernieuwde kennismaking met Abdellah Mehraz vanTrias Pedagogica over hun methodiek van de opvoeddebatten (een week eerder zat ik ook met Trias Pedagogica in het panel van het Service Punt Emancipatie (SPE) en een aardig verhaal over onderzoek naar seksuele opvoeding door vaders (door dr. Channah Zwiep, van pedagogisch projectbureau Kind&Zo) is voor mij de spanningsboog moeilijk vast te houden. De koffiepauze gebruik ik om er tussenuit te knijpen. Deze zorgvader moet immers zijn twee bloedjes van kinderen van het schoolplein gaan plukken.
In retrospectief vond ik het geen onaardige bijeenkomst over vaderschap. Maar als onderwerp van onderzoek (vader die minstens 20 uur per week aan zorgtaken voor de kinderen besteedt) miste ik compleet het voor mij belangrijkste aspect van vaderschap: de betekenis van kinderzorg voor vaders zelf! Alle voordrachten gingen over de effecten van vaders op de opvoeding van kinderen. Begrijp me niet verkeerd, ook een belangrijk onderwerp. Maar als we de vaders van morgen aan het zorgen willen krijgen dan lijkt mij een goed verhaal over de voordelen van het vaderschap VOOR DE VADER onmisbaar. Want de man is, mede door het ontbreken van kennis op dit vlak, niet op de hoogte van de persoonlijke winst die hij kan halen uit het zorgen voor zijn kroost. En met een maatschappelijke norm voor mannen tot carrière maken, maatschappelijke macht verwerven en veel geld verdienen en het ontbreken van dezelfde normen voor mannen op het vlak van altruïsme en zorg, blijft de man voorlopig nog even een egoïst met een primaire focus op eigenbelang (ik spreek hier natuurlijk voor n=1, mezelf), dus laten we ´m dan ook op die kwaliteit aanspreken.
Arne van Huis is als Strategisch Adviseur verbonden aan Emancipator
Man ga zorgen
Dat was kort door de bocht de samenvatting van de discussie op vrijdag 12 juni. Toen ik, Arne van Huis, namens Emancipator in een panel zat rond het thema ´verdeling arbeid en zorg´ op een netwerkbijeenkomst van SPE (servicepunt emancipatie) in Amsterdam.
In het kader van de bezuinigingen op zorg wordt er de komende tijd steeds meer zelfredzaamheid verwacht van mensen die zorg behoeven. Met het terugtreden van de professionele hulpverlening ontstaat een vacuüm in de ondersteuning van ´lichtere´ zorgvragen. Het idee achter de participatiesamenleving is dat mensen dit ´gat in de zorg´ samen zullen dichten. In de praktijk dreigen de zwaarste zorglasten eenzijdig bij de vrouwelijke helft van de samenleving te belanden.
Daar zat ik dan als man voor het eerst formeel namens Emancipator voor een publiek van vrouwen in een panel met drie leden waarvan maar liefst twee mannen. Het was een wonderlijk gevoel te spreken voor een achterban die ik niet ken, vanuit ideeën waarin ik geloof maar waarvan ik niet weet of ze voor anderen ook relevant zijn. Dat gaf me een ietwat ongemakkelijk gevoel.
Daar kwam bij dat het publiek in te delen viel in hoogopgeleide witte vrouwen (grotendeels van de organisatie) en allochtone vrouwen in hoofddoek die behoorlijk van de tongriem gesneden waren.
Was mijn insteek niet te elitair? Teveel een GroenLinks grachtengordel vraagstuk?
Dat bleek gelukkig mee te vallen. Alle aanwezigen deelden het uitgangspunt dat het belangrijk was mannen te activeren rond zorg. Zorg voor hun kinderen, zorg voor de buurt, zorg voor hun ouders. Of dat nu typisch mannelijke zorg moest zijn – ´Geen nieuwe moeders`, aldus Abdellah Mehraz van Trias Pedagogica – of menselijke zorg leidde nog even tot een korte discussie. Alle zorg is toch zorg? Was het eigenlijk wel zo´n belangrijke vraag? Waren mannen bang om als moeder (lees vrouwelijk) getypeerd te worden? Maar uiteindelijk konden de meeste aanwezigen instemmen met mijn opmerking dat alle beweging van mannen richting zorg, hoe klein de stapjes ook zijn, beoordeeld kon worden als ´mannenemancipatie´.
Leuke bijeenkomst! Smaakt naar meer.
Arne van Huis is als Strategisch Adviseur verbonden aan Emancipator
Emancipator – mijn stage als Research Assistant
Het afgelopen half jaar heb ik met veel plezier bij Emancipator kunnen werken aan mannenemancipatie. De rol van mannen in het emancipatiedebat heeft mij altijd al geboeid. Ik heb een honoursvak gevolgd aan de UvA waarbij wij gasten voor een interview mochten uitnodigen en zo kwam ik bij Emancipator terecht.
Binnen mijn studie ben ik altijd vooral theoretisch bezig geweest en het leek mij leuk om mijn kennis een keer in praktijk te kunnen brengen. Tijdens deze stage heb ik zowel het praktische als het theoretische kunnen combineren. Ik heb meegeholpen een begin te maken voor het bronnenonderzoek, waarbij ik veel literatuur heb gescand over het onderwerp. Daarnaast heb ik mogen helpen bij het organiseren van verschillende evenementen, zoals het Emancipator Café en de Kick Off Meeting. Vooral ook deze praktische dingen vond ik leuk om te doen, omdat ik hier binnen mijn studie nooit mee in aanraking kwam.
Het leukste vond ik dat ik dankzij mijn stage bij Emancipator op verschillende plekken ben geweest waar ik anders waarschijnlijk niet zo snel terecht was gekomen. Ik heb bijvoorbeeld een hele dag inspirerende verhalen mogen aanhoren over emancipatie bij de TEDxWomen in Delft, heb een bijeenkomst helpen organiseren in Brussel en heb zelfs twee keer aanwezig mogen zijn bij een evenement van het European Institute for Gender Equality in het hart van de Europese Unie.
Al met al heb ik dus vooral heel veel leuke dingen gedaan, heb ik het gevoel dat ik me voor een goede zaak heb ingezet en bovenal dat ik erg veel heb geleerd het afgelopen half jaar. Ik vond het heel leuk om de mensen achter Emancipator te ontmoeten en beter te leren kennen en ik hoop ook in de toekomst deel uit te kunnen maken van deze inspirerende organisatie!
Mirthe de Boer
THE GENDER EQUALITY INDEX: EUROPE IS ONLY HALFWAY!
At Thursday 25th of June Emancipator attended the Launch of the Gender Equality Index 2015 in Brussels organized by the European Institute for Gender Equality (EIGE ). The Index is in instrument for policy makers to give us insight in the progress Member States of the European Union achieved on their way to gender equality. The Gender Equality index focuses in 6 core domains: Work, Money, Knowledge, Time, Power and last but not least Health. EIGE updated the Index of 2010 with new numbers and figures, including scores for Croatia (as they entered the EU in 2013) and new insights in the field of Violence against Women.
THE INDEX: ONLY TRUE ACHIEVEMENTS
The Index gives an overview on how well the EU Member States perform in achieving gender equality, together with how successful they are at closing the gender gaps. The score lies between 1 and 100, where 100 represents the best situation. To be able to score high on the index there needs to be an actual improvement in a Member State. A smaller gender gap without actual improvement for women and men does not result in a higher score on the index. So an improved score on the index can only go hand-in-hand with an actual achievement on gender equality for both women and men. Besides that the index focuses not only on equal opportunities and equal outcomes for women and men but also on equal dignity and integrity. And the index includes both areas where men out perform women as areas where women outperform men, both of these areas are treated equally within the index.
SOME RESULTS
The main result of the index shows us that the European Union is only halfway towards a gender equal Europe. Overall the average score is 52,9 at the EU Level. The Netherlands gets in fourth place of all the Member States with a score of 68,5 (a small decrease as the score was 69,1 in 2010). For the details take a look at the Main Report and the Country Profiles at http://eige.europa.eu/content/document/gender-equality-index-2015-measuring-gender-equality-in-the-european-union-2005-2012. To give an short overview of the main scores in the index. In 2012, in the domain of:
- Work: the index has an average score of 61,9 at EU level. For the Netherlands 69,0 (69,5 in 2010). Segregation at work remains a persistent area of gender inequality.
- Money: the index has an average score of 67,8 at EU Level. For the Netherlands a score of 83,6 (82,5 in 2010). To measure income in a more gender sensitive way, individual rather than household indicators should be used.
- Knowledge: the index has an average score of 49,1 at EU level. For the Netherlands 64,6 (65,8 in 2010). Although the average score on Knowledge is improved the index shows a decrease on the sub-indicator lifelong learning.
- Time: the index has an average score of 37,6 at the EU level. For the Netherlands 71,2 (71,2 in 2010). The unequal division of time between men and women when it comes to unpaid care and domestic activities remains persistent and extends to other activities.
- Power: the index has an average score of 39,7 at the EU level. For the Netherlands 51,31 (52,4 in 2010). The domain of power shows the second lowest score in the index. The large gender gap in representation continues despite the small progress in the domain of Power.
- Health: the index has an average score of 90.0 at the EU level. For the Netherlands 93,6 (94,7 in 2010). The score is driven by improved access to health services.
The next Gender Equality Index Launch is planned for 2017 and will focus on intersecting inequalities and will take a closer look into differences within the group of women and men based on for example on age, ethnicity, family situation (having children or not) and hopefully sexual orientation.
The fact that the Member States of the European Union score only a 52,9 out of the desirable 100 shows a need for more specific, renewed and strengthened EU-wide gender policy with specific focus on the domains of Power, Time and Knowledge. To be able to include the field of Violence within the index there needs to be more structural data collection throughout the EU, following up on the Survey on Violence of Women of the Fundamental Rights Agency (http://fra.europa.eu/en/publication/2014/violence-against-women-eu-wide-survey-main-results-report).
Zorgende vaders, veiliger thuis
Zorgende vaders, veiliger thuis
Wie huiselijk geweld wil bestrijden, zou moeten kijken naar de rol van de vader in het gezin, betogen Marieke Ruinaard van Blijf Groep en Hans Faddegon van Emancipator vandaag in Trouw. Een betoog voor verlengd ouderschap.
Een passage uit het artikel:
“Er is maar liefst twee derde minder geweld in gezinnen waar sprake is van gelijkwaardig ouderschap, ten opzichte van gezinnen waar vaders de beslissingen nemen. …. Het vanaf dag één betrekken van de vader bij het opgroeien en opvoeden van zijn kinderen, zorgt ervoor dat ouders in gelijke mate betrokken raken bij de zorg voor de kinderen en de beslissingen thuis. Dit draagt bij aan het creëren van een veilige thuissituatie voor kinderen: zij worden substantieel minder blootgesteld aan geweld.”
Lees hier het hele artikel ‘Zorgende vader betekent veiliger thuis’ in Trouw 30 juni 2015.
Sneak peek Gender Equality Index 2015 – 19 mei 2015
De nieuwe Gender Equality Index wordt eind juni gepresenteerd in Brussel. Dit is een tool waarmee
gemeten wordt in hoeverre er sprake is van gendergelijkheid binnen de lidstaten van de Europese Unie. Emancipator was uitgenodigd om de sneak peek van de nieuwste update van deze index op 19 mei 2015 bij te wonen. De eerste versie uit 2010 is bijgewerkt met recentere onderzoeken en statistieken. Hierbij is er gebruik gemaakt van een vernieuwde methode, worden de domeinen op verschillende levels gemeten en wordt er binnen de index vooral gefocust op relevante data die iets zeggen over de mate van gendergelijkheid.
De Gender Equality Index is ontworpen en gecreëerd door het European Institute for Gender Equality (EIGE) en laat op een heldere manier zien hoe de verschillende landen scoren op 6 maatschappelijke domeinen. De index scoort landen op de mate van gelijkheid op het gebied van werk, geld, kennis, tijd, macht en gezondheid. Er wordt een score van 1 tot 100 toegekend, waarbij de score 100 wordt behaald wanneer totale gendergelijkheid is bereikt. Op de website van EIGE is de index te raadplegen: http://eige.europa.eu/content/gender-equality-index.
Vooraf aan deze meeting was een netwerklunch georganiseerd, waarbij sleutelfiguren van de lidstaten elkaar konden ontmoeten. Hierna werd in besloten kring besproken wat de update van de index inhoudt en werd er gesproken over de mogelijke promotie van deze index binnen de aanwezige organisaties. Er waren vertegenwoordigers van Equinet, het Europese netwerk voor Equality Bodies, UN Women, ETUCE, Emancipator en EIGE aanwezig.
Uit deze sneak peek, waarbij vooral de belangrijkste bevindingen werden gepresenteerd, bleek voornamelijk dat de Gender Equality Index zich onderscheidt van 
andere meetinstrumenten omdat zij zich focussen op ‘levels of achievement’. Dit houdt in dat er geen positieve score zal worden toegekend wanneer er meer gelijkheid is ontstaan in negatieve zin. Als voorbeeld werd het aantal vrouwen op de arbeidsmarkt gegeven. Als deze stijgt, maar het aantal mannen op de arbeidsmarkt daalt waardoor deze aantallen dichter bij elkaar komen, dan is er sprake van een negatieve score. Voor deze scores werd voorheen niet gecorrigeerd. Dit is in het kader van mannen en emancipatie uiteraard interessant, omdat dit laat zien dat het binnen gendergelijkheid zou moeten gaan om algehele vooruitgang
in gelijkheid en welzijn.
Hoewel de update van de index een positieve verbetering is, kwam uit de statistieken naar voren dat er van totale gendergelijkheid in alle Europese landen nog lang geen sprake is. Sinds het lanceren van de eerste versie van de index is de algehele score van gelijkheid minimaal gestegen. Wanneer deze stijging op deze voet
verder gaat, zal over 100 jaar in het overgrote deel van de landen nog steeds geen gendergelijkheid bestaan. Dit was ook de toon die bij de meeting doorklonk: er is nog veel werk aan de winkel. Eind juni zal de volledige index worden gepresenteerd, waarbij het mogelijk is om verschillende landen te vergelijken. We zijn uiteraard benieuwd hoe Nederland er in deze vernieuwde index vanaf komt. Emancipator zal de lancering in de gaten houden en verder informeren over interessante gegevens uit de nieuwe Gender Equality Index. Ook zal er met name gekeken worden naar uitkomsten die relevant zijn voor mannen en emancipatie.
Mirthe de Boer
Onderzoeksassistent Emancipator
