blog 40: Relatieconflicten: nodig, tot ze niet meer nodig zijn

Niet zo lang geleden overleed in een Engelse kloostergemeenschap een vrouw. Ze liet een briefje achter met onder andere deze zin: “I wasn’t easy to live with. Nor were you”. Een beetje pijnlijke opmerking, maar ook wel humoristisch. Waarschijnlijk kunnen we ons hier wel een beetje in herkennen. Wie niet? Ruzie, conflicten, drama, ingewikkeldheden – we kennen ze uit ons eigen leven. Bij sommigen leidt dat tot geweld en gebruik van relatieve macht. 

Confrontaties

Boeddha zegt: “Het leven is te kort om ruzie te maken”. Eigenlijk zegt hij het nog wat plastischer: “Als je weet hoe snel de dood komt, stop je ermee anderen en jezelf te laten lijden.”

Fair enough.

Het gekke van veel van onze ruzies is dat ze ons meestal niet verder brengen. Natuurlijk komen er confrontaties voor die je moet aangaan en die leiden tot een betere situatie. Maar vooral in intieme relaties zijn er regelmatig ruzies die (bijna) nergens over gaan. Dan ga je met elkaar een pijnstraatje in, een lijdensweggetje. Een parcours dat je al heel goed kent. You’ve been there. Je draagt allebei je steentje bij aan het huis van lijden. En na een kortere of langere tijd kun je uitgeput je wonden likken. Tot een volgende keer.

Het gaat dan om een rugzakje met oude ellende. Iedereen draagt er een. En af en toe wil er iets ouds uitgepakt worden. Voor je het weet is het zo ver. En dan ben je wel in het hier en nu, maar je speelt een oud scenario van toen en daar.

Onbehagen

Het is heel verleidelijk om mee te bewegen, mee te resoneren met de pijn van je partner. Onbewust heb je elkaar daar deels op uitgezocht. De uitdaging is om de pijn van de ander wel te voelen en te erkennen, maar om niet in automatische reacties te schieten, die weer veel met jouw eigen geschiedenis te maken hebben.

Hetzelfde geldt natuurlijk voor je eigen onbehagen. Je kunt het voelen opkomen, erkennen dat het er is, zien, het er laten zijn en het weer laten gaan. Aanvaarden dat het er is, maar niet inpluggen, dus ook niet meeresoneren met je éigen pijn. Dat aanvaarden is het moeilijkste.

Maar Roemi zegt: “The moment you accept what troubles you’ve been given, the door will open.”

 

Deze blog verscheen eerder op https://zinweb.nl/levenskunst/relatieconflicten-nodig-tot-meer-nodig/