NGO-commentaar aan GREVIO

Op 30 maart 2023 heeft het Netwerk VN Vrouwenverdrag namens 47 NGO’s een gezamenlijk commentaar op de Nederlandse rapportage (30 januari 2023) aangaande de implementatie van aanbevelingen van het Committee of State Parties van 30 januari 2020 verstuurd naar het secretariaat van het monitoring mechanism van het Verdrag van Istanbul. Ook wij droegen daaraan bij.

Download hier het rapport (pdf).

Vacature: Meewerkstage (vanaf begin 2021)

We zoeken een meewerkstagiair voor allround werkzaamheden in de organisatie. Reageren uiterlijk 3 januari.

Werkzaamheden: in overleg, afhankelijk van je opleiding, interesses en talenten. Denk aan (vormgeving van en andere werkzaamheden rond) communicatie, website, sociale media, organisatie van (online) events en activiteiten, trainingen en workshops, allerlei hand- en spandiensten en ondersteuning van de organisatie en projecten.

Praktisch: op het moment werken we thuis of zijn we een dag per week op ons kantoor in Amsterdam (Stadhouderskade). We willen graag dat je aanwezig bent bij het wekelijkse teamoverleg.

Startdatum: zo snel mogelijk/in overleg

Wie zijn wij?

Emancipator is de Nederlandse organisatie voor mannen en emancipatie. Emancipator streeft naar sociale rechtvaardigheid: een duurzame wereld waarin iedereen zich in veiligheid, vrijheid en gelijkwaardigheid kan ontplooien en ontwikkelen. Daarvoor is zowel mannen- als vrouwenemancipatie nodig. In veel verschillende projecten werken we bijvoorbeeld aan het voorkomen van geweld en het stimuleren van zorg, door ideeën over mannelijkheid te transformeren. Lees hier meer.

Wie ben jij?

  • Je doet een studie die op welke manier dan ook bij ons werk aansluit. Dat kan van Neerlandistiek tot Concept Design, van Gender Studies tot CMV, en nog veel meer. Denk je dat jouw stage bij ons kan, dan kan het vast. We denken graag mee.
  • Je hebt interesse in feminisme en mannenemancipatie en bent enigszins thuis in ons werk en onze uitgangspunten

Wat vragen we?

  • Je bent in staat om te ‘zwemmen’: jezelf te redden met weinig begeleiding. Je neemt initiatief en kan zelfstandig werken, je bent handig met digitale en online tools, je leert snel
  • Ervaring met bijvoorbeeld WordPress, MailChimp, ontwerpsoftware en andere platforms, bijvoorbeeld voor online events, is een grote pre
  • Je stage is minimaal 15 ECTS, minstens twee dagen per week, minstens twaalf weken – of in overleg

Wat bieden we?

  • De kans om bij te dragen aan ons werk en een betere wereld, een stageplek met veel vrijheid en inbreng, waarbij je meedenkt over lopende en nieuwe projecten
  • Een flexibele stage met veel ruimte voor jouw inbreng en creativiteit, waarin je aan de slag kan met wat jij belangrijk vindt en de doelgroep die jij graag wil aanspreken
  • Een enorme berg informatie, inspiratie en ervaring over mannenemancipatie
  • Een waardevol netwerk in feministisch Nederland, Europa en daarbuiten
  • Een leuk gezellig team
  • We kunnen je helaas geen stagevergoeding aanbieden maar dekken in overleg wel je reiskosten
  • Als je opleiding vereist dat je een bepaalde opdracht uitvoert of aan bepaalde competenties voldoet dan is dat vast mogelijk. Neem contact op!

Rona liep stage bij ons tussen september en december 2020, lees hier haar ervaringen. En lees hier de ervaringen van oud-stagiaire Jessica.

English speaking applicants are welcomed, however, at least reading skills in Dutch are required.
Deze stage is ook te combineren met de onderzoeksstage IMAGES. Vragen? Solliciteren? Mail naar hannah@emancipator.nl.

23-25 okt: Trainingsweekend | Be the (hu)man you wish to see in the world

Voor het betrekken van mannen bij het voorkomen van geweld tegen vrouwen

Alle informatie en aanmelden hier

Geweld tegen vrouwen is een enorm probleem. Dit geweld wordt voor het overgrote deel gepleegd door mannen, en mannen kunnen het begin zijn van de oplossing. Geweld komt voort uit beperkende mannelijkheidsnormen. Als we die veranderen en ruimer maken krijgen mannen meer ruimte om mens te zijn en kunnen we geweld en andere problemen voorkomen. Ben jij de man die je wil zijn?

Geweld tegen vrouwen is een enorm probleem: bijna de helft van de Nederlandse vrouwen krijgt na haar vijftiende te maken met (seksueel) geweld. In negen van de tien gevallen wordt dat geweld gepleegd door een man. Niet alle mannen zijn pleger, maar alle mannen zijn opgegroeid in een samenleving die bepaalde verwachtingen van hen heeft en hen bepaalde normen en stereotypes heeft geleerd over wat mannelijk is en wat niet.

Gendernormen en -stereotypen maken dat er bepaalde dingen van je worden verwacht omdat je man bent of vrouw. Die normen zijn beperkend: je mag enkel op een bepaalde manier man zijn. En als je niet aan die normen voldoet en dus ‘niet mannelijk genoeg’ bent heeft dat grote gevolgen. Alle mannen hebben daar last van, want die mannelijkheidsnormen zijn per definitie onhaalbaar: je bent nooit écht helemaal mannelijk genoeg. Dat leidt tot frustratie, psychische problemen, geweld, en (zelf)moord. Die normen, daar moeten we dus vanaf, zodat mannen meer mens kunnen zijn en niet meer beperkt worden door de krappe ‘man box’.

Mannen hebben de verantwoordelijkheid om deel te zijn van de oplossing en eraan bij te dragen dat gendernormen veranderen. Samen werken we aan verandering: een wereld zonder knellende genderhokjes en zonder geweld. Tijdens het trainingsweekend zetten we de eerste stappen.

Nieuw project: EquiTeens

Op 2 februari ’20 is het EquiTeens project van start gegaan.

Een afvaardiging van Emancipator is in Zagreb geweest voor de Kick-off meeting van dit Erasmus+ project, gefinancierd door de EU. We zullen de komende anderhalf jaar samenwerken met partnerorganisaties Status M in Kroatië, Poika in Oostenrijk en Asocijacija XY in Bosnië-Herzegovina, met als doel gender gendergerelateerd geweld tegen en onder jonge tieners aan te pakken en gendergelijkheid en geweldloze relaties te bevorderen.

EquiTeens richt zich op professionals en vrijwilligers die rechtstreeks werken met jonge tieners van 10 tot 15 jaar, in bijvoorbeeld jeugdorganisaties, clubs, centra of scholen. De algemene doelstelling van het project is bij te dragen aan het beëindigen van geweld tegen en onder jongeren. Om dit doel te bereiken zal het samenwerkingsverband een toolkit ontwikkelen voor professionals en vrijwilligers die werken met tieners van 10-15 jaar. Daarnaast gaan we trainingen geven voor het werken met tieners op het gebied van gendergelijkheid en het voorkomen van gendergerelateerd geweld.

Tijdens de kick-off meeting hebben we kennisgemaakt met de partnerorganisaties, expertise geïnventariseerd, afspraken gemaakt over communicatie en rapportage, een stappenplan gemaakt en een tijdspad uitgezet om te komen tot een toolkit.

Je kunt ons volgen op de project-pagina van EquiTeens.

11-13 okt | Buiten de Box Mannenweekend | Meld je aan!

Trainingsweekend voor het betrekken van mannen bij het voorkomen van geweld tegen vrouwen

 

Geweld tegen vrouwen is een enorm probleem. Dit geweld wordt voor het overgrote deel gepleegd door mannen, en mannen kunnen het begin zijn van de oplossing. Geweld komt voort uit knellende mannelijkheidsnormen: die moeten we veranderen, zodat mannen mens kunnen zijn. Samen gaan we voorbij aan de beperkingen van de man box. Doe je mee? Kom naar het trainingsweekend! Lees hier meer.

Blog 3. Gio Vogelaar: Van #Metoo naar #Alltoogether

In mijn #Metoo blog van vorig jaar beschreef ik in grote lijnen mijn visie, dat het “patriarchale systeem” weliswaar door mannen wordt gedomineerd, maar onbewust door zowel mannen als vrouwen in stand wordt gehouden. Een systeem of structuur is de optelsom van de inbreng van alle deelnemers. Daaruit volgt voor mij dat mannen en vrouwen voor zowel hun slachtofferschap als daderschap verantwoordelijkheid dienen te nemen op het moment dat ze zich daarvan bewust worden. Iemand die zich niet bewust is van zijn conditionering kan geen verantwoordelijkheid nemen. En hoewel wij denken dat we een bewust leven leiden, bewijzen diverse wetenschappelijke onderzoeken juist het tegendeel.

Nu, een jaar later constateer ik steeds meer duistere zaken die boven water komen, waaruit blijkt hoezeer de mannelijke energie het vrouwelijke heeft onderdrukt en nog steeds doet. De “beerput” gaat steeds verder open. Veel mensen zien dit als een verloedering en toenemende verharding in onze samenleving. Voor mij is dit juist een teken, dat het bewust zijn of “het licht” groeit. Het donker zit namelijk in ons allemaal en kan alleen maar zichtbaar (en geheeld) worden als het aan het licht van ons eigen bewust zijn wordt gebracht. Hoe meer het licht (collectief) groeit, des te meer donker wordt er zichtbaar. En dat proces is volgens mij in volle gang. Hoe meer rotzooi er boven water komt des te meer grenzen worden bij mensen bereikt, waardoor het bewust zijn steeds sneller groeit. Met bewust zijn bedoel ik dat ik me bewust ben van mijn ZIJN in het hier en nu.

Ik geloof dan ook dat dankzij #Metoo, het afgelopen jaar een positieve en groeiende trend is ingezet. En laat ik dan beginnen bij mezelf.

Want, in mijn eigen proces van bewust wording de afgelopen jaren, kom ik ook mijn oude programma’s tegen. Al mijn relaties waarbij ik onbewust de verwachting had, dat mijn vrouwelijke partners mij gelukkig gingen maken en het ze verweet als ze dat niet deden. De rol van redder die ik altijd op me nam, onbewust ingegeven door de angst voor verlating. Het verbale geweld dat ik kon uiten, als ik niet kreeg waarop ik dacht recht te hebben, vaak op het seksuele vlak. De keren dat ik vanuit pure onmacht, mijn toenmalige partner woedend een zet gaf, waarbij ze niet bepaald zachtzinnig terecht kwam. De keer dat ik opzij schoof, dat de vrouw waarmee ik aan het vrijen was dit eigenlijk niet wilde, waardoor ze zich achteraf verkracht voelde. Al de bekende jongens onder elkaar humor en vernederende praatjes over vrouwen. Veelvuldig manipulatief gedrag om dingen voor elkaar te krijgen. Het zit ook allemaal in mij geconditioneerd. De belangrijkste bijdrage die ik kan leveren aan de heling van de collectieve wond, is die conditionering in mezelf te erkennen en te helen, waardoor ik de balans tussen het vrouwelijke en mannelijke in mezelf herstel.

En……….. ik ben zeker niet de enige die met zijn eigen proces aan de gang is. Het is duidelijk dat steeds meer mannen en vrouwen zich bewust worden van hun geconditioneerde rolpatronen. Patronen die aangeleerd zijn in opvoeding en onderwijs en die we later zelf onbewust verder hebben gecultiveerd. Steeds meer worden we ons bewust van het lopen in een tredmolen en gaan op zoek om ons ware zelf terug te vinden.

Ik zie een explosieve groei in festivals en workshops gericht op bewustwording en heling van het mannelijke en vrouwelijke, zoals “Het Wildeman Festival” voor mannen (en jongens/zonen), of het “Hieros Gamos Festival” voor mannen en vrouwen. Of mannen-, vrouwen- en gemengde cirkels, waarin individuele groeiprocessen met elkaar worden gedeeld en geheeld. Zelf initieer ik in co-creatie met een vriend ook workshopdagen en series voor zowel mannen als gemengde groepen.

Het afgelopen jaar heb ik een aantal Womb-healingen voor vrouwen bij mogen wonen. Dit zijn rituelen waar vrouwen geheeld worden in hun baarmoeder, waar ze onbewust hun trauma’s opslaan. Steeds vaker worden daarbij ook mannen gevraagd om als spaceholder in een kring om de vrouwen heen te zitten en de ruimte te bewaken. Geen bemoeienis met wat er in die heilige ruimte gebeurt. Alleen maar bij jezelf en de andere mannen zijn, zonder contact te maken met de vrouwen. Vrouwen en mannen worden apart voorbereid. Een prachtig ritueel, dat helend werkt voor zowel vrouwen als mannen. Mooi bij-effect van dit spaceholden is, dat het me dwingt naar binnen te gaan bij mezelf waar mijn eigen kracht zit.

Juist dit principe van “space-holden” is volgens mij wat wij als mannen te doen hebben. Er alleen maar ZIJN in onze eigen geheelde kracht, als een soort van rots.  Daarmee geven we vrouwen het vertrouwen, dat ze zelf vrouw genoeg zijn om hun “vrouwtje” te gaan staan. Daarvoor hebben vrouwen ons namelijk helemaal niet nodig. Net als wij mannen weer dienen te gaan staan voor persoonlijk leiderschap en zelfverantwoordelijkheid, is het voor vrouwen ook de bedoeling dat ze vanuit eigen kracht gaan staan. Die rituelen laten me dat zien en voelen, omdat zowel het vrouwelijke als het mannelijke zeer krachtig en respectvol wordt ervaren door alle deelnemers. Ieder heeft en geeft de ruimte aan de ander en dat is bijzonder helend.

Ik kan elke man dan ook aanraden om als je de kans krijgt zo’n ritueel bij te wonen en te ervaren wat het met je doet.

Tot slot wil ik een nog een prachtig voorbeeld noemen van een vrouw die me laat zien hoe ze gaat staan voor zichzelf. Dat is het sterke optreden van Griet Op De Beeck bij De wereld draait door op 8 november jl. Matthijs van Nieuwkerk blijft haar doorzagen op het “ontbreken van bewijs” van haar misbruik, zich totaal onbewust van zijn eigen angst om als “representatieve mannelijke dader” te worden ontmaskerd. Griet bleef echter helemaal op de been en gooide er nog een hele krachtige schep bovenop op het moment, dat ze compassie uitsprak voor de mensen die het nog niet durfden te zien. Chapeau hoor. Dat is power. Voor degene die het niet heeft gezien hier de link naar de uitzending.

Naast Griet op de Beeck zijn er talloze vrouwen en mannen, die weer op zoek zijn naar hun echte essentie. En ik geloof dan ook heilig in een gezamenlijk helingsproces, waarin wij mannen en vrouwen ons eigen straatje vegen en elkaar inspireren door onze processen op gelijkwaardige basis met elkaar te delen. Er voor elkaar te zijn en de ruimte te geven voor zelfheling. Dat is de manier om onszelf en elkaar te helen van de gezamenlijke wond die we onbewust ook samen hebben gecreëerd. En ik zie gelukkig steeds meer vrouwen en mannen die op weg gaan van #Metoo naar #Alltoogether.

Blog 2. Ton Coenen: Waarom kijkt de politiek weg als het gaat om preventie van seksueel geweld?

Eén jaar #MeToo – indrukwekkend en dramatisch. Al die verhalen wereldwijd, wat een ellende. In Nederland zelf krijgt ruim de helft (53%) van de vrouwen en een vijfde (19%) van de mannen te maken met seksuele handelingen tegen hun wil. Elf procent van de vrouwen heeft ooit geslachtsgemeenschap tegen haar wil gehad. Onderzoek toont ook aan dat specifieke groepen extra kwetsbaar zijn om slachtoffer of dader te worden, bijvoorbeeld mensen met een verstandelijke beperking, jongeren in de jeugdzorg of lhbt’s. De cijfers over de omvang van seksueel geweld en grensoverschrijdend gedrag zijn dramatisch maar niet nieuw. De vraag is wat ermee gedaan wordt.

In Nederland is de laatste jaren gelukkig veel geïnvesteerd in de opvang van vrouwen die met seksueel geweld te maken hebben. Ik vind dat er ook alle reden is om meer te investeren in de preventie van seksueel geweld. En als we echt een verschil willen maken, dan gaat het er bij preventie ook over hoe kinderen en jongeren groeien in hun rollen als man en vrouw. Ik vind daarbij met name meer focus nodig op de rol van mannen en op de nodige verandering daarin.

Vanuit Rutgers heb ik een jaar na de start van #MeToo vooral aangegrepen om meer aandacht te vragen voor preventie van seksueel geweld. We hebben gelobbyd en op allerlei manieren aandacht gevraagd. Op 8 oktober jl. organiseerden we de Rutgers Dialoog, waarin we samen met experts, professionals, jongeren, docenten, opiniemakers en politici gekeken hebben naar wat #MeToo heeft opgeleverd en wat er nog moet gebeuren. Ik had hiervoor drie bewindspersonen uitgenodigd: Minister Hugo de Jonge van VWS, Staatssecretaris Paul Blokhuis van VWS en Minister van Emancipatie Ingrid van Engelshoven. Reden daarvoor is dat ik vind dat er landelijk te weinig gebeurt. Geen van allen kon aanwezig zijn – zelfs niet nadat we vooraf gecheckt hadden bij de ambtenaren of ze zouden kunnen. OK, ze zijn druk. Maar geen van allen had de week voor de Dialoog tijd om de pers te woord te staan hierover. Of om deel te nemen aan TV-programma’s. Dat betekent maar één ding: ze willen duidelijk niet het publieke gesprek hierover aangaan. In de Tweede Kamer zijn wel wat vragen gesteld. Maar daar komen ze toch ook makkelijk weg op dit thema.

Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat de ministers en staatssecretaris wegkijken. Want daarmee laten ze seksueel geweld ook gebeuren.

En natuurlijk – de landelijke politiek gaat dit niet alleen oplossen. Organisaties in de zorg, gemeenten, onderwijs en schoolleiders, sportclubs, werkgevers, horeca en ouders hebben allen een rol in de preventie van seksueel geweld. En laten we reëel zijn – er is geen eenvoudige oplossing. Maar er is wel een aantal effectieve interventies. En niks doen is geen optie. De rijksoverheid heeft een belangrijke taak in de rol van aanjager. En daar komt nu niks van terecht.

Uit de reacties naar aanleiding van de aandacht op TV, radio, kranten en social media zien we groot maatschappelijk draagvlak om meer te investeren in preventie van seksueel geweld. De problemen zijn te groot om te negeren.

Dus de vraag is – hoe gaan we de landelijke politiek in beweging krijgen op preventie van seksueel geweld?

Eurofound event: ‘A modern agenda for work-life balance – Reconciliation of work and private life’

Eurofound event:
‘A modern agenda for work-life balance – Reconciliation of work and private life’

16-10-2018, Brussels

Research from Eurofound indicates that in some countries work–life balance is declining. Women still do the lion’s share of unpaid work in the home but there are labour market shortages. Against this background, Europe is redoubling its efforts to increase the number of women in the labour market. Increasingly, work and care is being considered in the perspective of the whole working life course.

This event will examine the challenges as well as the different tools and practices that can foster greater reconciliation of work and private life, such as better working conditions, flexible work arrangements, availability of quality care services, and measures to help reduce the gender pay gap. This debate will also be an opportunity to discuss how to make both legal and non-legal measures a reality on the ground in the context of the upcoming European Union Directive on work–life balance.

Our very own Jens van Tricht will join the panel for the debate on “Life beyond work”. This session will look at the need to put work into the context of life, and not only care obligations. It will address the reconciliation of work with care responsibilities and private life. It will  examine what is happening outside the workplace and the importance of non-working arrangements such as the availability of affordable, accessible and quality care options. It will consider the gender imbalances around care responsibilities, the challenges for men and parental rights.

The event will be live streamed, find more information here.

MenEngage Europe Netwerk

Het MenEngage Europe Netwerk houdt zich bezig met het betrekken van jongens en mannen in Europa in het bereiken van gendergelijkheid. Het netwerk is ontstaan met geïnteresseerden tijdens een bijeenkomst in 2009 en startte met een eerste officiële ledenbijeenkomst in 2014 in Zagreb. Er zijn sinds 2014 veel ontwikkelingen doorgemaakt: groei van ledenbestand, diverse activiteiten op nationaal niveau, nationale en internationale samenwerking, campagnes, me-too dialogen en meer.

Vier jaar na de laatste ledenbijeenkomst in Zagreb, is het nu weer hoog tijd voor een nieuwe ‘membership meeting’ van het MenEngage Europe Netwerk. Deze vindt plaats van 18 t/m 20 oktober in Wenen en zal in het teken staan van het versterken van het netwerk en het bepalen van haar structuur, rol en verantwoordelijkheden: waar willen we met het netwerk naartoe en hoe gaan we dat bereiken?

We kijken uit naar een inspirerende bijeenkomst met zowel een formeel deel als informeel programma, interactiviteit en ruimte om met elkaar te netwerken, te discussiëren en expertise en inspiratie uit te wisselen. Het belooft een mooie meeting te worden!